Genelde uçakta uyuma alışkanlığım olmasına rağmen Kamboçya da yaşadıklarım yüzünden gözümü kapamama rağmen uyuyamamıştım. Bütün yolculuğum boyunca sıkıntı içinde idim bir an önce Vietnam’a ayak basmayı diliyordum. Vic e Volfii ye lanetler okuyordum ………………………
Neyse Bana bir asır gibi gelen uçak yolculuğundan sonra Vietnam Saigon yani Ho Chi Minh hava alanına indiğimde içimi bir huzur kaplamıştı ki anlatamam arkadaşlar. Neyse, Uçaktan iner inmez ilk işim duty freelerden kendime sigara almak oldu çünkü sigaralarımı bile geride bırakmıştım. Ayrıca Frankin sevdiğini bildiğim içinde Franke XO konyak , bir kutu havana ve de unisex parfüm aldım hediye olarak. Oradan kaşelere geçtim. Tabi orada takıldım bavul yok vize yok artı birde Türk pasaportu olunca bayağı bir sorun yaşadım. Ama sorunu yaşarken aklımdan Kamboçya da olanlar yüzünden olduğunu düşünüp panik atak bile geçirdim.
Oradaki görevli beni kenara çekmiş benden sonrakilerin işlemini yapmaya başlayınca içimi hepten korku kapladı. Zaten Kamboçya da pisikolojim bozulmuştu şimdide başıma bunlar geliyordu. Ardından memur ile görüşüp beni işaret eden başka bir görevliyi görünce içimden isyan etmek çığlık atmak geçti kafamdan her türlü senaryo geçiyordu. Tabi ağzımdan kelimeler çıkmıyordu. Son gelen görevli ile memur yanıma gelip. Mr.T…. deyince düşüncelerimden uyanıp baktım. Tekrar sorunca Yes dedim kendisini takip etmemi söyleyince de yerimden kımıldamadan ne olduğunu sordum. Görevlide kendisini Frank ın gönderdiğini söyledi içime rahatlama çöktü. Elemanı takip ettim memurdan pasaportumu alıp bana verdi. Vize parasını sorduğum da; frank in asistanının getirdiğini söyledi.
Neyse görevliler nezrinde 1 aylık vizemi de alıp dışarıda Frank in asistanı ile buluştum. Kendini tanıttı İsmi Dai idi. 20 li yaşlarda baby face denilen tiplerdendi. Üzerinde takım elbise vardı yalnız konuşma tarzı ve de hareketleri efemine gibiydi de pek aldırış etmedim. Tanışma faslından sonra bana cep telefonu uzatıp şirket telefonu olduğunu uluslar arasının açık olduğunu söyledi. Bende kartı çıkarıp kendi telefonuma yerleştirip direkt olarak Pattaya da tanıdığım polis amiri olan Naakka yı aradım. Olan biteni kendisine aktardım. O da bana gerekli yerler ile irtibata geçeceğini söyleyip Volfiler ile ilgili bildiklerimi sordu aktardım genelde soi buakhao da metrodaki barlarda takıldığımızı ama Erik in(diğer arkadaşları) adına Pratumnak ta ortaklaşa ev satın aldıklarını söylediklerini aktardım. Tamam dedi bir şey olursa gelişmelerden seni haberdar ederim deyip kapattı. Sonunda Vietnam‘daydım kazasız belasız… yazının devamı için asyarehberi.com ziyaret edin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder